All
Rights open-source
met bronvermelding, 9
januari 2003
Voorschrift
VOORJAAR 2007 - veel inks werken niet meer; de websites zijn
weg, waaronder en met name e-zine NuWijWeer.nl waar dit in
eerste
instantie voor is geschreven. Desondanks houd ik dit verhaal in de
lucht vanwege de nog immer geldende politieke realiteit. Bezieling
& Authenciteit - dat wat we van Fortuijn hebben kunnen leren
- is helaas (weer) schaars in
het NL-politieke
landschap. Met een idem dito en vloeiend sprekende woordvoerster en een
dot geld, zou het zo maar kunnen dat... RR
"Dat
kan ik ook!"
FAQ's
over Postmoderne
Politiek
Richard
Reekers
Geïnspireerd
door
Nieuwe, Nieuwer
en Nieuwste Politiek onderwierp de initiator van Toekomstvereniging
NewDay.nl
zich aan een zelfinterview voor internetmagzine Nuwijweer! Alsof ook
hij
met een nieuwe partij op de proppen komt. Tjakka? Nee, alsjeblieft zeg,
Voorwaarts Mars!
Het is
verkiezingstijd. Weer eens.
Een jaar geleden keek ook ik met verbazing naar de opkomst van Fortuyn,
en vooral naar de manier waarop. Hij bracht bezieling in de politiek,
en
dat werd gewaardeerd door de kiezer in de peilingen. Partijen en mensen
die niet konden volgen, haakten op de een of andere manier af. Na de 6
mei-gebeurtenissen verbleekte het debat, maar de roep om bezieling
bleef.
Dit resulteerde in het politieke
landschap waarin wij nu leven:
nogal wat marginale
Fortuyn-spinoff's,
een hoop zwevende kiezers, een keur aan andere splinterpartijen, een
sterke
SP en gepolariseerde oude politiek.
Sinds jaar en dag ben ik
bezig met
een initiatief dat sterk op de toekomst is gericht. Het
internetmagazine Nu wij weer!
is
al
enige tijd een
platform om mijn idee?n hierover te ventileren. Toen zij met het plan
kwamen
voor een verkiezingspecial, was het volgende idee al snel aan de orde:
hoe zou mijn politieke partij eruit zien? Bij deze dus, een Frequently
(myself ;-) Asked Questions-weergave van de thema's die "wij" als
Organische
Toekomstbeweging belangrijk vinden. Hoe we de dingen zien, en hoe we
het
zouden aanpakken. Een soort van partijprogramma dus. Daarom is dit
artikel
tegelijkertijd een ingezonden stuk op de website van de Partij
van de Toekomst. Waarom deze
partij? Uiteraard om de naam, en ten
tweede
omdat de PvdT nog wel wat onderwerpen kan gebruiken. Iedereen heeft wel
gehoord van de Feestpartij, maar hun ware optimistische ideologie komt
bij het publiek nog niet naar boven. Wellicht reik ik hiermee wat aan.
Vertel eens, staat
Veiligheid
bij jullie ook zo hoog op de prioriteitenlijst?
Veiligheid? Ach... Daar
moet je
niet zoveel over praten, dat moet je gewoon doen. Makkelijk gezegd
inderdaad
en? 'makkelijk' gedaan. Zeker als je bedenkt dat het aantal misdrijven
eerder af- dan toeneemt. Voor ons gevoel wordt het onveiliger, en dat
komt
omdat we er meer over horen; het aantal media is toegenomen. Mensen
worden
meer ge?nformeerd dan vroeger. Om die schijnbare onveiligheid weg te
nemen
zou je dus diezelfde media moeten gebruiken.
Roepen dat het
veilig is, maar
als er dan toch wat gebeurt, zeggen dat het normaal is??!
Nee. Je moet mensen niet
sussen.
Echter, ze serieus en professioneel informeren doet denk ik al een
hoop.
En als je de aandacht toch hebt, stel je je open voor idee?n ter
verbetering
van de veiligheid. Vergis je niet, dat kan met het internet tot heel
concreet
bij jou in de straat. Een te donkere fietstunnel bijvoorbeeld. Geef het
door en dit staat vervolgens gerubriceerd naar woonplaats en naar
klachtensoort
op het internet. Waarmee het verwordt tot een online en openbare
database
die door overheden, uitvoeringsorganisaties en overige ge?nteresseerden
kan worden geraadpleegd onder de noemer: "nog te behandelen zaken". Is
ICT-technisch zeker te doen, mooi project ook. En daarnaast geef je als
overheid tips om onveilige situaties te vermijden of te voorkomen.
Uitmondend in
regelmatige politieinformatieadvertenties
in het plaatselijke huis-aan-huisblad?
Ja bijvoorbeeld. Waarom
niet? Mooi
woord trouwens voor Scrabble.
Hm... maar wat is
dan jouw grote
aandachtspunt?
Ik pleit ervoor om
beleid te ontwikkelen
dat uitgesproken ten dienste staat van de toekomst.
Kinderen - te beginnen
bij onderwijs
- staan centraal, maar ook integratie van politiek-bestuurlijke
belangrijke
thema's die over een langere periode spelen vinden we essentieel. Een
goed
voorbeeld is het terugdringen van het begrotingstekort dat al een
aantal
kabinetsperioden aan de orde is, en wat uiteindelijk tot 2025 zal
lopen.
Dit onderwerp trekt een diepe voor op de staatsbegroting. Het is echter
de vraag of de 2025-generatie wel zit te wachten op onze huidige
saneeractiviteiten,
in relatie tot dan urgentere zaken. Zoals de wateroverlast van 's lands
grote rivieren, of de wereldwijde klimaatverandering. Al deze grote
thema's
moet je niet apart behandelen maar in samenhang tot elkaar: inhoudelijk
en financieel. Over een tijd komen deze punten tezamen; ze zijn dan
onderdeel
van de samenleving waar onze nazaten mee te maken hebben. Onze beweging
probeert alles te bekijken in het licht van de gewenste situatie over
20,
50, 80 jaar. En we roepen op tot debat. Want alleen als er zoveel
mogelijk
mensen meedoen, heb je kans dat de weg die we kiezen voor ons allemaal
acceptabel is.
Wat het menselijk aspect
betreft
staan kinderen bij ons centraal. De kinderen van nu zijn de brug naar
die
toekomst. Zij zijn de ouders van de actoren in een samenleving waar wij
vandaag de dag de basis voor leggen.
Ah, je hele beleid
is erop gericht
om met een rechte rug verantwoording af te kunnen leggen aan
toekomstige
generaties?
Ja. Dit zie ik als een -
al dan
niet bewuste - volgende stap in de evolutie van de menselijke
beschaving.
O ja? De gehele
menselijke beschaving?
Dit allemaal klinkt mij behoorlijk westers in de oren.
Inderdaad. Na zesduizend
jaar actieve
beschavingsontwikkeling is ons macro-economisch en sociologisch model
dominant
op deze planeet. Overal ter wereld vinden we handelsbeurzen en overal
is
de consumentenmarkt zeer belangrijk (aan het worden). Ik ben een
westerling,
ik ben een persoon die in een westers land is gesocialiseerd en ik wil
dat mijn dochters onder tenminste dezelfde omstandigheden kunnen
opgroeien
als ik. Dit tenzij er zich een geheel ander samenlevingsmodel aandient,
dat nog meer "ik" is, maar dat zie ik nog niet zo snel gebeuren. Mijn
levensomstandigheden
wens ik minimaal ook voor mijn kindskinderen, hun kindskinderen en? ga
zo maar door.
Dit verantwoording
afleggen strekt
echter verder. In de toekomst zullen beschavingen vreedzamer naast
elkaar
leven. Vroeger in de IJzertijd sloegen groepen mensen elkaar de hersens
in om niets, tegenwoordig gaan aan een oorlog de nodige
VN-vergaderingen
vooraf. Dat moet ook wel; het kost erg veel, en de huidige
vernietigingskracht
is zoveel malen groter. Het laat zich dus raden hoe het in de toekomst
hiermee gesteld zal zijn. MOET zijn, want als het ons niet lukt om
vreedzamer
te worden dan vandaag de dag, dan gaat het een keer fout. Daar kan je
op
wachten met het huidig massavernietigingarsenaal. 11
September
zien
wij dan ook als een waarschuwing waar je wat meer mee moet doen dan
alleen
maar hard terugslaan. Mijn toekomstig wereldbeeld is westers, maar
heeft
wel een groot respect en - overigens ook - interesse voor toekomstige
Islamitische
beschavingen.
Dus? geen
socialistische, geen
liberale maar een futuristische
heilstaat?
Nou, ik prefereer als
term evolutionair-organische
samenleving, maar als jouw omschrijving niet ridiculiserend is bedoeld,
dan is dat mij ook goed.
Allemaal mooi deze
verhalen, maar
waar komt het dan in concreto op neer?
We gaan sowieso grote
veranderingen
tegemoet. Denk maar aan het leven van je grootouders, en hoe dat
gaandeweg
is veranderd. Onze community zegt dat we kunnen kiezen welke richting
het
opgaat.
Ah, we hebben we
het hier dus
over een maakbare samenleving??
Ja, maar niet in de
traditionele
zin van het woord. Het maakbare zit hem in de keuze van het individu.
Als
je mensen maar goed en volledig informeert over de toekomstige werelden
waar hun nazaten in gaan leven, dan komen op hoofdlijnen genoeg
gemeenschappelijke
punten naar boven waar we vervolgens aan kunnen werken.
Ben jij eigenlijk
geen toekomstvrezer?
Ja en nee. Ja: omdat er
momenteel
al ontwikkelingen gaande zijn die de komende tijd diep gaan ingrijpen
op
het leven van alledag, ?n waar tegelijkertijd nog geen draagvlak voor
(gevraagd)
is. En nee: omdat ik principieel in het goede van de mens geloof. Een
bewijs
daarvoor zie ik in de beschavingsontwikkeling die tot vandaag de dag
heeft
geleid. Neem de waarde van een mensenleven, die is de afgelopen duizend
jaar alleen maar toegenomen als we naar westerse culturen kijken. Het
Nuwijweer-artikel Toekomstmuziek
in Ethiek
en de reacties daarop bespreken overigens een aantal
van die mogelijk komende veranderingen.
Ok?, jullie
prioriteiten?
Een belangrijk
aandachtpunt voor
ons is het onderwijs. De grootste aandacht in deze rijksdeelbegroting
moet
volgens ons uitgaan naar het basisonderwijs, maar ook voor het
middelbaar
en voortgezet onderwijs en ook voor onderzoek zullen forse budgetten en
plannen worden ingeruimd. Centraal staat thema-integratie; vooral wat
de
inhoud betreft. We denken niet zozeer aan reorganiseren. Wij zijn een
beweging
voor bezieling van mens en organisatie, en we denken dat geloof en
plezier
in je werk de enige duurzame strategie is in deze samenleving. Prettig
werken werkt efficiënt werken in de hand.
Kennis (is) voor
iedereen! En het
begint bij het individu als deze voor het eerst met de samenleving te
maken
krijgt: de basisschool. Aandacht en computers voor kinderen, liefst
éénn
op één. Kunnen de kids dit nog mee naar huis
meenemen ook. Daarmee
bedoel
ik dan de laptop, om te beginnen?
[Proefballon]
Er is een
sluimerend debat gaande
of scholen gesponsord moeten kunnen worden. Of is onderwijs in
financiele
zin uitsluitend een zaak van de overheid? In principe kennen wij
vrijheid
van onderwijs, maar in de praktijk is het nog maar de vraag of iedereen
gelijke kansen krijgt in dit bestel. Kijk naar zwarte en sappelende
scholen,
en vergelijk die met een school aan de Amsterdamse Apollolaan. Er is
ongelijkheid.
Misschien niet in leerstof, maar zeker wel in leeromgeving. Sin
dubio
De samenleving heeft
baat bij goedopgeleide
jong-volwassenen. Ook bedrijven profiteren van klanten die meer te
besteden
hebben. Verder profiteren ze van een kwalitatief goede arbeidsmarkt.
Wie
profiteert van een terugtrekkende overheid - zo vinden wij -
die
moet meebetalen. Anderzijds houd je als overheid de loonkosten in
balans
door mede-eigenaarschap van werknemers te stimuleren. Wij willen niet
naar
een loon naar werken-model, maar financiële extra's kunnen
weer wel
afhankelijk
worden gemaakt van de prestaties van werknemer en bedrijf. Is dit een
pleidooi
om het bedrijfsleven meer te betrekken bij de scholing van
jong-Nederland?
Ja, en wij willen het debat hierover openen.
Je zou bijvoorbeeld
aan een landelijk
gecoordineerde sponsoractie kunnen denken. Doel (na onderzoek): alle
kinderen
vanaf tien jaar een computer. In dit geval zou je twee soorten sponsors
hebben: materiele sponsors (tegen zeer gereduceerde prijzen hard- en
software
verkopen) en personele sponsors voor de begeleiding. Onze kinderen
moeten
namelijk wel les krijgen van een deskundige en een goede methode.
Bijkomend
voordeel: met begeleiding geef je ook kleine en vooral enthousiaste
bedrijven
een kans om zich in de kijker te spelen. Geen "Oracle-Aula", maar in
EIGEN
media (website, bladadvertenties, dm-brieven etc.) kan de onderneming
vertellen
wat, waarom, met welke personeelsleden, en voor welke aanpak ze heeft
gekozen
bij dit door haar gesponsorde automatiseringstraject.
[Einde
proefballon]
Een samenleving
waarin kinderen
en de toekomst centraal staan, dat is nogal wat anders dan veiligheid.
Ja, in thematisch
opzicht wel. Het
verschilt ook van het motto van Paars I: 'werk-werk-werk'. Maar van
deze
orde moet je het inderdaad zien. Toch dient deze aanpak indirect de
bestrijding
van het onveiligheidsgevoel. Een goede opleiding bouwt aan het
individueel
zelfrespect. Iemand die duidelijk heeft wat haar of zijn rol in deze
samenleving
is/wordt, schaadt minder snel de belangen van een ander.
Veiligheid wordt
vandaag de dag
in ??n adem genoemd met integratie. Hoe denken jullie
daarover?
Voor ons begint dat
wederom op school,
bij de jongeren. Sterker nog, het is al aan de gang! De afstand en dus
ook de problemen tussen allochtonen en autochtonen in het onderwijs
zijn
- hoewel aanwezig! - kleiner dan in de rest van de samenleving. Ik
verbaas
mij er nog iedere keer over dat zo weinig wordt gekeken naar de omgang
en de acceptatie tussen verschillende bevolkingsgroepen op Nederlandse
scholen. Om te beginnen willen wij dat het beklijft, ook na (de)
schooltijd
dus. De jeugd en dat wat al bereikt is, dat stellen wij
centraal.
Toch is het best
gevaarlijk om
nu al keihard te werken aan een wereld die in de toekomst ligt. Stel nu
dat je op het verkeerde spoor begint?
Allereerst: wij hebben
een visie,
en ons beleid is de weg ernaartoe: de strategie. Om het einddoel te
bereiken
moet je geheel in lijn met de evolutionaire traditie zo goed mogelijk
(kunnen)
reageren op je omgevingen en op de tijdgeest. We moeten dus niet bang
zijn
om bij te sturen als de omstandigheden dat vereisen. Of zelfs opnieuw
te
beginnen.
Voorts propageren wij
een grote
mate van (blijvende) interactiviteit met de kiezer. Wat wij willen en
kunnen
met "open source" (= vrijelijk en kosteloos delen van kennis vooral
m.b.v.
het internet) en de online democratie zal een ongekende meerwaarde
opleveren
in het contact tussen politiek en samenleving. Wouter Bos bijvoorbeeld
riep bij zijn verkiezing tot PvdA-lijsttrekker dat hij meer de wijken
in
wilde. Maar waar zie je hem nu tijdens de campagne? Inderdaad, op
televisie.
Op zich ok?, met televisie bereik je een hoop mensen. Nieuwe mensen
ook.
Maar je moet zorgen dat de kiezers ook wat terug kunnen zeggen.
Communicatie
works both ways, en nu gaan we dat eens laten zien.
Even zo belangrijk zijn
voor ons
de uitvoerende ambtenaren. Ik begrijp niet waarom geen enkele andere
politieke
partij zich daar eerder openlijk over heeft uitgesproken.
Beleidsambtenaren,
of ze nu bij een landelijke, lokale of andersoortige dienst werken; bij
elkaar zijn zij het geweten, een kennisbank ook, van ons land.
Regering-
en collegeprogramma's komen en gaan, maar de uitvoerend en adviserend
ambtenaar
blijft in de meeste gevallen op zijn of haar post. Dit heeft goede en
minder
goede kanten. Een goed contact met deze grote beroepsgroep als
onderdeel
van je partijprogramma zien wij als een eerste stap om de
communicatiekanalen
open te krijgen en te houden.
Ben je niet bang
dat jullie partij
of beweging - eenmaal op het pluche - met te simpele oplossingen
komt?
Nee.
Ehm??
Nou, zoals ik al eerder
zei, we
hebben: a) de partij, met iedereen daarbinnen die zijn of haar
specialisatie
heeft, b) een enorm potentieel aan sympathisanten, criticasters en
andere
buitenlui via onze e-media, en c) het goede contact met de ambtenaren.
Wel, ik heb nu wel
zo'n beetje
een beeld van de postmoderne politiek waar jij voor staat. Kan je in
het
kort nog andere thema's aangeven die belangrijk voor jullie
zijn?
Wat het buitenlands
beleid betreft
willen wij aan de enorme taak beginnen om de Europese landbouwsubsidies
en handelsbarri?res te slechten. Het is ronduit schandelijk dat
bedrijven
uit ontwikkelingslanden hun producten niet op onze markt kunnen
krijgen.
Helemaal schandalig is het dat Europese bedrijven wel hun
tweederangsproducten
op de Afrikaanse markten kunnen dumpen. Hierdoor kunnen lokale
producenten
niet eens een rol spelen op de eigen markt.
Nog mondialer is ons
enthousiasme
voor het wereldwijd persoonlijk energiebudget. Deze plannen bestaan al
op VN-niveau, en behelzen dat elke wereldburger bij geboorte een quotum
krijgt in punten van de totale hoeveelheid energie die hij (zij)
gedurende
zijn leven verbruikt. Ter illustratie: stel gerekend naar de huidige
gebruiksmaatstaven
zou een gemiddelde Amerikaan 200 punten nodig hebben, een
West-Europeaan
150 en iemand uit Centraal-Afrika behoeft nog geen tien punten aan
energie
gedurende zijn of haar leven. Bij geboorte krijgt iedereen 100 punten,
en wie meer nodig heeft "ruilt" met mensen die er (nog) meer dan genoeg
hebben. Voor geld, of belangrijker nog, voor technologie en kennis.
Wat de binnenlandse
politiek betreft
zijn wij dus erg voor het maken van keuzes in het licht van de
toekomst.
Ga je uit van een ideale economische situatie waarin wordt gesproken
van
een jaarlijkse economische groei van twee tot vier procent,
dan
zijn
er in Nederland geografische grenzen aan de groei. Tenminste, als je
over
de huidige situatie spreekt. Hoewel het mijn sympathie heeft, zit consuminderen
er eenvoudigweg niet in. Dus zullen we op een andere manier naar
ruimtelijke
ordening moeten kijken. Het is verdedigbaar om de gehele Randstad te
ontwikkelen
als ??n grote woon- en werkagglomeratie. Uiteraard met de nodige
groenzones,
maar het is de vraag of je in het licht van een blijvend florerend
Nederland
krampachtig vast moet blijven houden aan fenomenen zoals het Groene
Hart.
Vrijwel iedereen draait mee in het (wereldwijd) systeem. Redeneer
hierop
verder, dan kan je nergens anders op uitkomen dan dat de Nederlandse
Randstad
zich ontwikkelt als het Hong Kong van West-Europa.
Heel belangrijk vinden
wij technologische
(milieu)innovaties en ook nieuwe visies van landschapsarchitecten
bijvoorbeeld.
Wij gaan voor zero uitstoot
(technologie) en voor integratie
van
infrastructurele functies (menselijke creativiteit). Je moet daarbij
bijvoorbeeld
denken aan futuristisch aandoende snelwegetages, maar ook aan een
effici?nter
gebruik van onze waterwegen (i.t.t. een Betuweroute bijvoorbeeld,
alleen
is dat niet meer te stoppen - jammer genoeg).
Wellicht nog
controversi?ler zijn
onze ideeën over de harddrugsproblematiek. Wij pleiten voor
een
haalbaarheidstudie
om op een groot en afgesloten terrein gratis harddrugs te verstrekken. Junk
World in andere woorden. Vrije
verstrekking,
werk- en ontspanningsmogelijkheden,
afkickfaciliteiten uiteraard, en dit allemaal in een gebied dat ook een
eigen economische functie heeft, maar waar de inwoners/gebruikers niet
meer terug kunnen keren naar de reguliere samenleving. Tenzij ze clean
blijven. (Een Derde Maasvlakte?) Junk World, niet alleen betaald door
de
overheid, maar ook door hulporganisaties, verzekeringsmaatschappijen en
andere partijen uit het bedrijfsleven die momenteel last van junks
hebben.
Voor de Nederlandse
boeren zien
wij het somber in met de EU-toetreding van graanschuren zoals Polen en
andere, meer rurale Midden- en Oost-Europese landen. Wel zien wij in
Nederland
ruimte voor nichemarkten als biologisch verantwoorde landbouw. Eerder
in
de tijd zijn wij voor het zojuist gelanceerde plan om landelijk
gelijksoortige
agrarische bedrijven te concentreren. Naderhand zijn wij
geïnteresseerd
in slimme vleesvervangers en vooral in het klonen en opkweken
van
dierlijke
onderdelen in plaats van traditionele slachtdierhouderijen.
Voorts zou een overheid
naar ons
inzicht veel meer onderzoek en publieke debatten moeten entameren en
ondersteunen
die op de een of andere manier met het leven in de toekomst hebben te
maken.
Genetisch gemanipuleerd voedsel bijvoorbeeld. Het kan een uitkomst zijn
- rijstbouw in droge gebieden - maar wat zijn de effecten voor de
volksgezondheid
op lange termijn? Momenteel wordt al een hoop onderzocht, maar dat
wordt
gedaan door bedrijven en is dus afhankelijk van de eigen - en
wereldconjunctuur.
Tenslotte moet een
overheid in onze
ogen er niet voor schromen om zich openlijk uit te spreken voor
universeel
mooie en goede zaken. Waarom zou een landsbestuur zich niet openlijk
kunnen
identificeren met de schoon- en grootsheid van de natuur? Of met het
universum?
Concreter: in 1961 lanceerde John F. Kennedy het plan
om binnen tien jaar op de Maan te staan. Vervolgens werkte de
toenmalige
Amerikaanse hightech-industrie meer dan ooit samen om dit doel te
bereiken.
Iets meer dan acht jaar later keken en luisterden vele wereldburgers
naar Neil
Armstrong
en zijn eerste stappen op een buitenaards hemellichaam. Stel je eens
voor
dat de huidige ruimtevaartorganisaties c.q. -landen -- NASA, ESA,
Rusland,
Japan en China(!) -- een gezamenlijke poging zouden ondernemen om een
menselijke
voet op Mars te zetten. Meer dan ooit zullen de huidige
wereldgrootmachten
hiervoor moeten samenwerken. Meer dan ooit zullen alle ogen op deze
gezamenlijke
poging gericht zijn. Meer dan ooit zullen alle wereldburgers zich
deelgenoot
voelen aan deze menselijke inspanning. Waarom Mars? Wel, nu al kunnen
binnen
vijftien jaar drie teams van vijf "Marstronauten" op de Rode Planeet
worden
gezet. Voor 50
miljard US-dollar. Dat is veel
geld. Echter, samenwerken betekent ook
samen betalen, en het gaat over een langere periode. Ter illustratie:
de
jaarlijkse Nederlandse defensieuitgaven bedragen ruim zeven miljard
euro.
En vergeet niet de revenuen van de economische spin-off.
En ben je dan toch bezig bent, reken dan meteen de televisie-, film- en
boekrechten erbij. Iets groots neerzetten, het is een kwestie van willen,
en ook van willen samenwerken.
En volgens mij kan de wereld wel
wat opbeurends gebruiken naast al de grote en kleine veiligheidissues.
De wereld zal stilstaan, jongeren worden geïnspireerd en
geweren
verstommen
bij de eerste menselijke stap op Mars door iemand van een
internationale
verkenningsexpeditie. De mensheid staat op de drempel van een nieuw
tijdperk.
Als we dan toch kunnen kiezen, laten we dat dan zo volledig mogelijk en
met oog op de toekomst doen. Voorwaarts Mars, voorwaarts mensheid!
Auteur is oprichter van
Toekomstvereniging
(i.o.) NewDay.nl
Overige links:
De
kaart van Nederland van 2010 tot 2030
Het
leven is groter dan het dagelijkse?
Conscious
Evolution
Stichting
Mars Society Nederland |