Van website omroep Llink, december 2005
- Er
gaat een hoop
geld om in de markt, met winst dat naar stakeholders gaat. Mensen,
partijen. Richard Reekers,
initiator
van “Toekomstcommunity NewDay.nl“ verwacht dat het
niet
lang duurt voordat we
marktwerking en markteconomie gaan gebruiken om voldoende massa,
voldoende geld
te maken voor die ene stakeholder: de wereld.
Producenten
& Consumenten
aller landen committeert u!
Op de
drempel van de postmoderne markteconomie
Mooi
hè, die
documentairereeks The
Corporation
bij de kleinste omroep met de
grootste ballen
van Nederland. Wel een beetje laat, die documentaire op de avond (en
Llink in
Nederland ;) maar goed, het is er. Het wordt gezegd.
Toch
is niet alles
dat The Corporation naar voren brengt ‘waar’, zover
je al
van een objectieve
waarheid kan spreken bij zulke onderwerpen. Zo wordt de invloed van
bedrijven
in vroeger tijden gebagatelliseerd ten opzichte van de macht die ze
vandaag op
de samenleving uitoefenen. Niet helemaal waar natuurlijk. Het nieuwe,
vroegmoderne
kapitalisme met haar industrialisatie zoog de plattelandsbevolking naar
de steden.
Al vanaf de tweede helft van de 19de eeuw. De
arbeid-
en
leefomstandigheden leidden ertoe dat de theorieën van
antikapitalistische
denkers als Karl
Marx en Vladimir
Iljitsj Oeljanov
(Lenin) ook
daadwerkelijk hout sneden. Me dunkt
dat het
fenomeen bedrijven
destijds
veel invloed had; op de mensen zelf
én op de
koers van de samenleving. Zelfs ‘goede’
industriëlen,
als Philips in Eindhoven
en Van
Melle Suikerwaren (het suikeroompje
van Breda) hoedden als een patroon, als een pater familias, over mens
en
omgeving.
Ja,
vandaag de dag
zijn wij veelgebruikers geworden van spullen die we welbeschouwd niet
nodig
hebben. Maar goed, waar trek je de grens? Wanneer heb je iets wel en
wanneer
heb je iets niet nodig? Bovendien verdienen we aan zaken die we
gebruiken,
allemaal. Van de producent en zijn/haar werknemer, via de
douaneambtenaar die
het inklaart tot en met de winkelier waar we het van kopen. En
iedereen die daartussen
zit. Al die mensen…vrijwel
al die
mensen, willen volgend jaar op deze dag het beter hebben dan vandaag.
En dit: jaar
in, jaar uit. Dat zit nu eenmaal in de aard van het beessie, ons Homo Sapiens Sapiens.
Anders waren we
niet de soort geworden die wij nu zijn.
Maar
wat dan, zou je je af kunnen vragen. Hoe kunnen
we de uitputtingslag stoppen die we plegen op moeder Aarde?
Het
aardige is nu
dat markteconomie én de documentairemakers van The
Corporation
eigenlijk zelf
het antwoord geven. Een van de peilers van het betoog van
laatstgenoemden is
dat wij onbewuste
consumenten zijn. Willoos
maar gretig volgen wij de trends die bedrijven aan ons opdringen. Maar
zijn
wij wel
zo onbewust bezig?
Nou…
we zijn
prijsbewust, we zijn merk- en kwaliteitsbewust, we weten bij welke
winkel we de
‘benodigde’ spullen kunnen kopen. Of dat
interesseert ons
niet, maar ook dat is
bewust. Kortom, best bewust allemaal. Alleen gaat het om dat ene
product
dat we
denken nodig
te hebben. Maar stel je nou eens voor dat een deel van de opbrengst van
dat ene
product, jouw geld, naar een goed doel gaat… Een doel dat
ook
jij belangrijk
vindt. Daarom koop je dát product, van dié
fabrikant
– en niet van de
concurrent. Kijk, dan krijgt bewust koopgedrag er een dimensie bij.
Het
kan als…. als maar
de prijs, de kwaliteit en de beschikbaarheid gelijk zijn aan
vergelijkbare
spullen van de concurrent. Laat nu net diezelfde vrije
markt
ervoor
gezorgd
hebben dat iedereen ongeveer dezelfde spullen tegen dezelfde prijs en
kwaliteit
kan maken. Neem auto’s, er worden geen slechte
auto’s meer
gemaakt, terwijl nauwelijks
20 jaar geleden een Alfa al in de folder roestte.
‘Ja
ho, en bedrijven dan? Waarom zouden zij een deel
van de opbrengst naar een doel brengen dat niets met hen heeft te
maken?’
Wel,
in de eerste
plaats is het natuurlijk een doel dat zij óók
belangrijk
vinden. Ze
identificeren zich ermee. Ook goed voor de interne communicatie.
“Hier staan
wij met z’n voor.” En ze trekken er klanten mee.
Vergelijk
het met geld dat zij
nu uitgeven aan reclame. Dat is niet gering tegenwoordig; oplopend tot
zo’n
kwart van de bedrijfsopbrengst.
Slimme
bedrijven
zullen innovatieve doelen kiezen (lees ook: en aan hun klanten
voorstellen).
Doelen die ook nog eens wat opleveren in de toekomst. Bijvoorbeeld:
zero-emissiefilters, nieuwe bouwtechnieken en –materialen,
gewasveredeling al
dan niet met dna-recombinatietechnieken (debat!)
noem-maar-op…
Op
hun beurt
zullen slimme consumentencommunities, virtueel georganiseerd en wel,
druk gaan
uitoefenen om de doelen van hun keuze gerealiseerd te krijgen.
De
markteconomie,
van nu en straks. Het zit ‘m in het woordje bewust. Kijk naar
de
mensen om je
heen. Zoals The Corporation betoogt laten velen zich inderdaad
(ver)leiden,
maar bewust zijn ze wel met het product bezig.
Wij
zijn nu
inderdaad afhankelijk van bedrijven en de opgedrongen life styles. Maar
neem
eens afstand en beschouw van wie bedrijven op hun beurt weer
afhankelijk zijn.
Inderdaad koning klant. Neem alle koningen bij elkaar en je draait de
macht om.
Markteconomie is een gezelschapspel waar we 6.000 jaar geleden mee
begonnen
zijn. De meerderheid bepaalt. Consuminderen zit er helaas niet in. We
moeten
vooruit met het verfijnen en innoveren van de spelregels. Het kan en
het zal. De
afgelopen 150 jaar was het aan bedrijven voorbehouden om te
communiceren. Met
het internet en de toegenomen traditionele media – waardoor
relatief de prijzen
zijn gedaald – is communicatie ook binnen handbereik van
bewuste
consumenten.
Eén vonk is genoeg. Zal die eerste explosie voldoende
kritische
massa krijgen,
dan krijgt dit navolging. Zoals succes altijd navolging krijgt met iets
aangepaste doelen en doelgroepen. De postmoderne markteconomie is
begonnen.
naar
actuele praktijkuitwerking
ETLD/NewDay.nl 1996 -
online 1999 - 2010
|
LENTE 2010 - DE
BEWUSTE CONSUMENT KOMT!
KijkOfHetKlopt.nl
Hebt
u suggesties?
|